Anarchisme

Wat is anarchie ?
Anarchie komt van het griekse woord anarchia, wat letterlijk betekent; zonder gezag. Met gezag bedoelen we elke autoriteit die van bovenaf het leven bepaalt. Het is dus een gezag die niet uit jezelf komt en waar je ook niet zelf voor kiest, maar van bovenaf opgelegd wordt.

We worden geboren in een wereld van regels en wetten, vol verplichtingen en verwachtingen waar we zelf niet voor gekozen hebben. Er wordt verwacht dat we de regels volgen en de verplichtingen nakomen die ons van bovenaf opgelegd zijn, zonder enige echte inspraak. Dit wordt als vanzelfsprekend beschouwd, ook al ben je het er niet mee eens, ook al zou je het liever anders willen.
We worden geboren in een vastgeroeste wereld, in een web van machts-structuren, gedreven door kapitaal. Terwijl we opgroeien wordt ons langs alle kanten deze levenswijze opgedrongen. We worden van jongs af aan klaargestoomd om het raderwerk, de maatschappij-machine te laten draaien, in stand te houden.
Ons leven wordt grotendeels gestuurd door een keine groep machts- hebbers. Zij nemen alle grote beslissingen en bepalen dus hoe de wereld en ons leven eruit ziet. En wat zien we als we de wereld eens globaal bekijken? Onderdrukking, oorlog, racisme, ongelijkheid, armoede, honger, haat, agressie, frustratie.
Anarchisten willen deze wereld niet. Wij geloven dat het anders kan en kiezen heel duidelijk voor een andere manier van samenleven. Een leven niet bepaald door machtshebbers, want zij regeren in eigen belang en niet in belang van allen. Wij willen een wereld waar iedereen aan kan deelnemen. Wij willen ons leven in eigen handen nemen en het anders proberen.
Anarchisme is geen doctrine, maar een ingesteldheid, een levenswijze. Het is een manier van leven, doen en denken. Het is geen theorie. Het is vooral een praktijk, want een theorie die niet wordt uitgevoerd is niet veel waard.
Het is moeilijk om kort uit te leggen wat anarchisme juist is. Er zijn een aantal grondbeginselen, basisideëen waaruit we vertrekken om naar een maatschappij te werken voor iedereen en door iedereen. Vrijheid, gelijk-waardigheid, zelfbeheer en sollidariteit spelen hier een hoofdrol in.

Wat is vrijheid?
Er zijn twee basisgegevens die noodzakelijk zijn voor het bestaan van vrijheid:
– de mogelijkheid om te kiezen
-de afwezigheid van dwang.
Belangrijk is ook dat we vrijheid zien als een maatschappelijk gegeven. Er is individuele vrijheid maar die staat altijd in relatie met en in verhou-ding tot de mensen rondom je, met wie je tenslotte op een of andere manier samenleeft.
Anarchisten willen niet enkel vrijheid voor zichzelf. Wij willen dat iedereen vrij is, vrij kan zijn. Dan pas kan er vrijheid bestaan. Iedereen heeft het recht te doen en te laten wat hij of zij wil. Dit echter zonder een ander’s vrijheid te beperken of te schaden. Mijn vrijheid eindigt waar die van een ander begint. Persoonlijke vrijheid kan niet ten koste van een ander bestaan binnen het anarchisme.

Vrijheid; de mogelijkheid om te kiezen.
Vrijheid kan enkel bestaan als er een vrije keuze is, als men zelf kan kiezen en beslissen over zijn of haar eigen leven. Een vrije keus houdt ook in dat je zelf moet nadenken over wat je kiest en wat je doet, met als gevolg dat je ook zelf verantwoordelijk bent voor die keuzes, daden en de gevolgen ervan. Er is niemand die beslist of kiest voor jou, er is dus ook niemand waar je de schuld kan op afschuiven. Je kan ook geen keuzes maken, beslissingen nemen voor anderen, want dan beperk je een ander’s vrije keuze. Je kan enkel raad geven of vragen, de beslissing ligt bij jezelf.
Om een vrije keus te garanderen, moet iedereen over gelijke kansen beschikken en mogen de keuzemogelijkheden, kansen niet van bovenaf gestuurd en beperkt worden.

Vrijheid; de afwezigheid van dwang.
Vanaf er een of andere vorm van dwang bestaat, verdwijnt de vrijheid, de mogelijkheid om zelf te kiezen. Iemand onder dwang zetten is iemands vrije keus ontnemen. Dwang is rechtstreeks verbonden met autoriteit. Personen die zich boven anderen stellen, autoritair zijn, dwingen anderen,”ondergeschikten”, dingen te doen die in hun kraam passen. Een anarchist dwingt niemand en laat zich niet dwingen door anderen. We beschouwen iedereen als gelijkwaardig en aanvaarden geen autoriteit buiten onszelf. Een anarchist onderdrukt niemand en laat zich ook niet onderdrukken.

Anarchie is geen chaos.
We kunnen toch niet leven zonder wetten, regels, denken velen, anders wordt het hier één grote chaos. Inderdaad, als mensen samen leven is het handig om onderlinge afspraken te maken ter bevordering van een goede samenwerking. Deze afspraken moeten de mensen in kwestie zelf onderling maken. Dit naar gelang de situatie, noden en behoeftes van deze mensen. Ze mogen niet van bovenaf opgelegd worden. Indien nodig moet het mogelijk zijn deze afspraken te herzien en te veranderen in functie en met volledige inspraak van de betrokken mensen. De afspraken dienen een goede werking te bevordere en het leven voor iedereen zo aangenaam mogelijk te maken zonder beperking van de vrije keuze.

Organiseren van de vrijheid.
In het huidig systeem worden de keuzemogelijkheden beperkt, de vrijheid belemmerd in plaats van bevorderd. Er zijn oneindig veel mogelijkheden, maar alles moet in functie van het systeem. De vrije keus is miniem, je kan niet kiezen om in vrijheid te leven. In een samenleving wordt er automatisch één of ander systeem gevormd, maar dat zou in functie van de mensen en het leven moeten zijn. Het systeem zou juist de keuzemogelijkheden en vrijheid moeten bevorderen en niet beperken.
Scholen, bedrijven, organisaties, … zouden hun werking kunnen veranderen en een systeem uitbouwen waar iedereen echt gelijkwaardig is en gelijke kansen krijgt met behoud van de vrijheid. Deze organisaties moeten gerund worden voor en door de mensen zelf. Zij zouden zelf afspraken kunnen maken en de werking organiseren, met inspraak van alle betrokkenen. Op die manier is iedereen betrokken en medeverantwoor-delijk. Iedereen kan en mag zichzelf zijn in samenwerking met de anderen volgens de behoeftes en noden die er zijn.
Om inspraak en zelforganisatie mogelijk te maken zouden bedrijven, scholen en andere kleiner moeten zijn. Zonder hiërarchie. Multinationals en andere levensonvriendelijke mastodonten zouden uit den boze zijn, niet meer kunnen bestaan.

Waarom willen we vrijheid.
Ieder mens is uniek en moet zijn leven kunnen leven op zijn of haar manier, volgens eigen inzicht en gedachten. Het is voor ons een absurd idee om een leven te lijden dat het jouwe niet is. Een leven bepaald door autoriteiten die niet weten wie je werkelijk bent en wat je wilt.
We willen ook van het leven genieten, er iets leuks van maken, zodat het de moeite waard is. Dit is voor iedereen anders, dus moet iedereen de kans en de vrijheid hebben om dat leven zelf, in samenwerking met anderen uit te bouwen.
Zonder vrijheid kan een mens zich niet optimaal ontwikkelen. Je leert sneller uit je fouten wanneer je zelf de verantwoordelijkheid draagt over je eigen keuzes en de gevolgen ervan. Zolang je je verantwoordelijkheid kan afschuiven op anderen, leer je er niets uit en worden de zelfde fouten voortdurend herhaald. Sommigen zeggen dat vrijheid voor iedereen onrealistisch is. Wij vinden een surogaat leven bepaald door anderen pas een illusie en ver verwijderd van de realiteit. De wereld wordt al eeuwenlang bepaald door enkele kleine groepjes die alle grote beslissingen nemen en wat brengt het ons? Materiele welvaart voor een klein deel van de wereldbevolking en voor de rest beperkingen en verplichtingen alom, onderdrukking, vernietiging van het leven, oorlogen uitbuiting.
Wij willen de vrijheid hebben om te kiezen voor een andere manier. Om in plaats van vernietiging en onderdrukking, levensvreugde en creativiteit en alle dingen die het leven leuk maken een kans te geven.
Een leven in vrijheid is niet de meest gemakkelijke manier, maar het is wel de meest eerlijke manier ten op zichte van de mensen, van het leven.

Gelijkwaardigheid
Wij beschouwen iedere mens als uniek en verschillend in persoon, maar allen zijn gelijkwaardig ten opzichte van elkaar. Iedere mens moet gelijke kansen krijgen met respect voor de unieke persoon.
Cultuur, godsdienst, sexuele geaardheid, filosofie… spelen hier geen rol in. Er kan niemand boven je of onder je staan, iedereen staat naast elkaar. Daarom hebben anarchisten geen leiders, geen bazen. Er wordt ook niet gestemd, want dan beslist de meerderheid en niet iedereen. Wij beslissen samen en iedereen heeft evenveel te zeggen. Het is niet altijd even gemakkelijk om met een groep mensen tot een beslissing te komen waar ieder zich in kan vinden, maar het is een eerlijke manier met respect voor iedereen en veel duurzamer.

Racisme, fascisme, onverdraagzaamheid, uitbuiting, onderdrukking, …. zijn in strijd met onze ideeën. Anarchisten houden zich dan ook veelvuldig bezig met allerhande acties tegen alles wat de gelijk-waardigheid van de mens schade toebrengt.

Solidariteit
Wij streven naareen samenleving gebaseerd op vrijheid en gelijkwaardig-heid waar iedereen zich thuis kan voelen en zichzelf optimaal kan ontplooien op de eigen manier.
Hier in België zitten we qua materiele welstand in een luxepositie. We mogen echter niet vergeten dat dit gebeurd ten koste van natuur, mens en dier. Als anarchist is dit ontoelaatbaar. Om ons in luxe te voorzien worden mensen uitgebuit, onderdrukt, en uitgehongerd. Dieren worden mishandeld en uitgemoord. Natuur wordt vernietigd alsof het niets is.
Het is niet omdat onze kinderen niet moeten werken dat we onze ogen moeten sluiten voor kinderarbeid terwijl we de bedrijven steunen die deze kinderen uitbuiten. Anarchisten erkennen deze problemen en zien ze niet als een ver van je bed show. Wij willen ons steentje bijdragen om dit onrecht uit te wereld te helpen. Ook al zijn we duizenden kilometers verwijderd van deze mensen, wij willen hen niet vergeten. Wij kunnen hen hier ook steunen in hun strijd op allerhande manieren. Het anarchisme is verspreid over de hele wereld. Deze mensen staan via allerhande kanalen met elkaar in contact. Bij belangrijke acties en evenementen komen vaak mensen uit de hele wereld samen. De sollidariteit is groot en dat is een een enorme kracht. Samen staan we sterk en kunnen we veel meer bereiken.
Het is ook heel hoopgevend te weten dat er nog zo veel mensen begaan zijn met de wereld en het anders proberen te doen ondanks de druk en de repressie die steeds meer stijgt.

Wat doen anarchisten ?

Denk zelf
Als je iets wilt veranderen moet je altijd eerst bij jezelf beginnen . We streven er dan ook naar om eerst en vooral onze ideëen in ons eigen leven in praktijk te brengen. Dat is niet altijd gemakkelijk als je leeft in een maatschappij die je in een bepaald systeem wilt dwingen. Om iets te veranderen moeten we ook nadenken, stilstaan bij onszelf en de wereld rondom ons. Je moet je eigen mening vormen, eigen ideëen en alternatieven bedenken, filosoferen, jezelf leren kennen. Maar ook openstaan voor andere meningen, leren samenwerken, leren omgaan met elkaar en de verschillen, leren samen-leven.
Informatie verspreiden
Onze ideëen en visies verspreiden we door het uitgeven van anarchistische literatuur en tijdschriften het verspreiden van pamfletten, het organiseren van evenementen, debatten,…
Er zijn infotheken waar men informatie kan opzoeken en boeken lenen en tal van websides op het internet. Op deze manier willen we mensen informeren, bewust maken en alternatieven aanbieden.
Alternatieven
Wat we denken willen we ook in de praktijk brengen door het uibouwen van alternatieven op allerlei gebieden. Gaande van onderwijs en opvoeding tot anarcho-syndialisme tot arbeidscollectieven in zelfbeheer, van volxkeukens tot sociale leefvormen en weggeef-winkels.
Sociaal-politieke basisbewegingen
Veel anarchisten werken individueel mee in sociaal-politieke basisbewegingen zoals de vredesbewegingen, natuurbescherming, migrantenwerking,… Daarnaast richten ze ook zelf groeperingen op zoals buurtwerkingen, bevrijdingsbewegingen voor gevangenen, vrouwengroepen en holibibewegingen, kraakbewegingen, ecologische werkgroepen, …
Actiegroepen
Al naargelang de omstandigheden schieten aktiegroepen uit de grond rond heel uiteenlopende thema’s en problematieken. De akties naar buiten toe zijn tweeledig: symbolische akties gericht op informatie naar het grote publiek toe, en waar mogelijk ook acties die daadwerkelijk tegen het systeem ingaan en een stukje vrijheid dichterbij brengen.
Anarchisten zijn altijd voorstander geweest van directe actie. Daarmee bedoelen we daar waar er mogelijkheden zijn, ze aangrijpen om zelf veranderingen aan te brengen. Indirecte actie daarintegen zijn acties gericht op het beïnvloeden van anderen opdat zij het voor ons zouden oplossen.. In de directe actie leren mensen op zichzelf vertrouwen, wat wij heel belangrijk vinden. In de indirecte actie wordt het vertrouwen nog maar eens in anderen gesteld en hun macht over ons erkend en bevestigd.